Na maanden van onderhandelen hebben Barack Obama en President Xi Jinping deze week hun CO2-doelen gezamenlijk bekendgemaakt. China, dat nooit verder dan afname van relatieve CO2-intensiteit van de economie wilde gaan, wil haar totale CO2-emissies laten pieken voor 2030. Bekend is dat ze om diverse redenen na 2020 geen nieuwe kolencentrales meer wil en in 2030 20% niet-fossiele energieopwekking.
De VS verscherpt haar CO2-doel van 17% in 2020 naar 26-28% in 2025 ten opzichte van 2005. Obama heeft voor dat doel geen medewerking van de republikeinse Senaat nodig. Zijn koers leidt in een rechte lijn naar meer dan 80% CO2-reductie in 2050.
Waarom een game-changer?
Twintig jaar lang hield de Senaat internationale CO2-verplichtingen tegen, omdat China geen CO2-verplichtingen op zich nam. De Senaat verklaarde met de beruchte Byrd-Hagel resolutie het Kyoto-Protocol al voor het einde van de top in december 1997 ‘dead on arrival’. Dat argument telt nu niet meer. Sterker nog, als de VS nu niet meedoet, zal het achterlopen op China. De VS en China hebben ook een uitgebreid samenwerkingsprogramma aangekondigd, onder andere over CO2-afvang bij kolencentrales.
De aankondiging zal zeker van invloed zijn op de komende klimaatonderhandelingen, omdat die vroeger dan verwacht is gedaan (landen worden geacht dat in het eerste kwartaal te doen) en gezamenlijk is afgegeven. Je zou kunnen zeggen dat de VS en China prompt hebben gereageerd op het verzoek van de EU om na het Europese klimaatpakket voor 2030 ook met iets te komen. De EU heeft de aankondiging dan ook toegejuicht. Ook de Marshall Eilanden, momenteel voorzitter van de Alliantie van Kleine Eilandstaten AOSIS, noemde de aankondiging “a watershed moment in the fight against climate change”. Belangrijk is ook dat de VS en China hun oproep doen aan de vooravond van de G20 top in Brisbane in Australië. Premier Abbot, tegenstander van streng klimaatbeleid, was juist van plan klimaatverandering nu eens niet op de G20 te bespreken!
Stelt het wat voor?
Diezelfde vraag werd ook – terecht – gesteld ten aanzien van het Europese klimaatdoel van 40%. De door de EU, VS en China geformuleerde doelen kunnen dan ook worden gezien worden als de vloer van de klimaatacties, met de kans dat het in Parijs volgend jaar tot ambitieuzere doelen komt. Ze leiden nog niet tot voldoende reducties voor het doel om de aarde niet meer te laten opwarmen dan 2 graden. Dat is ook de reactie van de meeste milieuorganisaties. De Climate Tracker heeft de aangekondigde doelen vergeleken met de emissies van de VS en China. Conclusie: er is ruimte voor aanscherpen, maar het is beter dan business as usual. De bodem onder de klimaatonderhandelingen in Parijs is gelegd.
Deze post verscheen eerder op Energiepodium